Het kasteel
Woonkamers met prachtige inrichting,
een verblijf in de 13e-eeuwse toren en zijn geheime doorgang,
prinselijke kamers in het 18e-eeuwse deel...
Het kasteel van Bellignies: 800 jaar geschiedenis
Het Château de Bellignies, waarvan de toren dateert uit de 13e eeuw, werd in 2021 overgenomen door Étienne en Claire de Chambure. Het kasteel was eigendom van hun oudtante, prinses Diane de Croÿ. Ze wilden met hun jonge gezin de uitdaging aangaan om deze oude en prachtige stenen te renoveren. Gepassioneerd door geschiedenis en omdat ze evenementen willen organiseren om erfgoed tot leven te brengen, hebben ze de plek sinds 2023 opengesteld voor het publiek.
Vanaf de 13e eeuw…
De Beltoren, gebouwd in de 13e eeuw, maakte het mogelijk om de Hogneau-vallei te bewaken, een grote rivier in Ballaisis die zijn oorsprong vindt in het Mormal-woud en die later de marmerzagerijen van energie zou voorzien. De toren met muren van ruim twee meter dik domineert het dorp en de rivier. In de 16e eeuw behoorde het pand toe aan de familie Harchies: het gebouw had toen het uiterlijk van een middeleeuws versterkt huis met massieve stenen muren, doorboord door schietgaten en omgeven door de vestingmuur. Tijdens de middeleeuwen was het eigendom van machtige families. Laten we Jacques de Harchies aanhalen, die aan de basis stond van de oprichting van de parochie van Bellignies in 1454 (in de 16e eeuw bevond zich de kerk Saint-Barthélémy achter het kasteel). Dan was er de familie Carondelet en vervolgens de familie Chasteler.
Du XVIIIe au XIXe siècle
Le château changea d'apparence. L'ancienne forteresse céda la place à un corps de logis central classique percé de nombreuses baies et encadré de deux ailes en équerre. Le parc fut agrandi par la famille de Molembaix. En 1810, le Baron de Molembaix fit déplacer vers le parc du château une pierre appelée "la Pierre Croûte", considérée comme un témoignage rare et précieux du culte gaulois au dieu Bel. Ce transport incongru, réalisé de nuit à la demande du Père Grégoire (Jean-Baptiste Lambiez) nécessita le travail de trente-deux chevaux. Au début du XXème siècle, la Princesse Elisabeth-Marie de Croÿ, de nationalité anglaise et veuve du Prince Alfred-Emmanuel de Croÿ, décide d’acheter le château de Bellignies qui au XVIème siècle avait appartenu à la famille des Croÿ. Elle y fit de nombreux aménagements intérieurs, notamment l'agrandissement des salons. Elle a eut trois enfants dont le Prince Réginald et la Princesse Marie qui feront partie du réseau de résistance des Flandres en 1914, lorsque la région fut envahie durant de la Première Guerre Mondiale.
Van de 19e eeuw tot de 20e eeuw
In 1914, Zodra de oorlog was verklaard, zorgde prins Reginald de Croÿ voor de financiering van het Vlaamse netwerk door regelmatig naar Nederland en Engeland te reizen. Prinses Marie de Croÿ transformeerde het kasteel tot een Rode Kruisziekenhuis en organiseerde een netwerk met als doel Engelse soldaten, die van hun eenheden waren afgesneden, te helpen Nederland en vervolgens hun land te bereiken. Deze opgejaagde mannen werden naar de geheime schuilplaats in de toren gebracht. Deze expedities gingen door tot de arrestatie van juffrouw Édith Cavell en vervolgens van prinses Marie de Croÿ, die tot tien jaar gevangenisstraf werd veroordeeld. Drie jaar later keerde ze uitgeput terug naar Bellignies en ontving het Legioen van Eer op de binnenplaats van het kasteel.
Op weg naar de 21e eeuw
Na de oorlog trouwde prins Réginald de Croÿ, de Belgische ambassadeur, met prinses Isabelle de Ligne, met wie hij twee dochters kreeg , de prinsessen Yolande en Diane. Prinses Diane de Croÿ vé woonde tot haar dood in 2020 in Bellignies.
Prinses Isabelle de Ligne is de zus van de overgrootmoeder van Claire de Chambure en in januari 2021 namen Étienne en Claire de Chambure het pand over. Er is veel werk verzet. In 2023 opende het kasteel zijn lounges voor recepties, twee gîtes en gastenkamers. Erfgoeddagen zijn een gelegenheid om deze plekken te ontdekken, tijdens een bezoek onder leiding van de eigenaar, een erfgoedliefhebber.